Ortadoğu’nun çıbanbaşı konumundaki İsrail, kurulduğu 1948 yılından beri ne yerel ne uluslararası hukuka riayet ediyor. Uluslararası işbirlikçilerinden aldığı cesaret ve silahla bölgede toprak işgalini genişletmeye devam eden bu ‘terör devleti’nin karşısına ise sert bir kaya çıkabilmiş değil.
İsrail’in önünü her defasında açarak onu ekonomik ve siyasi açıdan beslemeye devam eden emperyal güçler olduğu müddetçe de bölgeye barış ve huzurun gelmesini beklemek nafile. Başını Amerika Birleşik Devletleri’nin çektiği, İngiltere, Fransa, Almanya ve İtalya gibi sözde demokrasi savunucusu ülkelerin son olarak bölgede bu terör devletine verdikleri ‘destek’ artık bu tehlikeli gücün dizginlenemez boyuta getirildiğinin de bir göstergesi. Sözde barış ve itidal çağrıları ile İsrail’i frenlemeye çalışanların temelde bu zamana kadar yaptıkları somut eylem ve attıkları bir adım yok.
Olan yine bölgede yaşam mücadelesi veren sivillere oluyor. Filistin halkının gözyaşını görmezden gelen ülkeler yıllardır timsah gözyaşı dökmeyi de ihmal etmiyorlar.
Peki İsrail’in Filistin üzerindeki ekonomik ve siyasi baskıların devamında bölgede başlattığı silahlı eylemlere sesini çıkarmayan Arap ülkelerinin tutumunu ne demeli? Birlik ve beraberlikten yana tavır alması beklenen Ortadoğu Arap ülkelerinin ipi başkalarının elinde olduğu için kukla yöneticilerden de etkili bir eylem ve söylem beklemek de mantıklı olmayacaktır.
Kurulduğundan bu yana tüm saldırılarda toprak kazanımı sağlayan İsrail’e bir an evvel uluslararası tepkinin verilmesi gerekiyor. Artık söz söyleme değil eyleme geçme zamanı olduğunun farkına varılmalı.
Bu başat görevde Türkiye’ye önemli görev düşüyor. Saha yapılanların yanısıra masada atılan adımlar da önem arz ediyor. Rusya ve Çin gibi çıkarları zedelendiğinde her tür kararı almaktan geri kalmayan ülkelerin Ortadoğu’ya kanalize edilmesinde Türkiye’nin adımları önemli.
Bölgede barışın tesisinde sadece emperyal güçlerden değil., bizim kendimizi güçlü hissedebileceğimiz ve güç birliğine güvendiğimiz ittifaklarla da işbirliği adımları atmamız gerek.
Yoksa eskiden olduğu gibi yapanın yanına yaptığı kar olarak kalmaya devam edecek. Kısacası İsrail’de değişen bir şey yok değişmesi gereken bizler ve bizim aldığımız kararlar…